Donkere Duinen Jan Verfailleweg 2023

1.1 Aanleiding

In 2019 heeft Kontour Vastgoed de gronden van camping 'De Donkere Duinen' aan de Jan Verfailleweg 616 te Den Helder aangekocht. De huidige camping is gericht op kamperen, aangevuld met een klein aantal verhuurobjecten. Kontour Vastgoed beoogt een transformatie van de camping naar een hoogwaardig recreatiepark met daarop 35 luxe recreatiewoningen. Een bestemmingsplanwijziging is noodzakelijk om de recreatiewoningen te kunnen realiseren.

1.2 Plangebied

Dit bestemmingsplan heeft betrekking op het gebied waar thans camping 'De Donkere Duinen' is gevestigd. Het plangebied ligt ten zuidwesten van Den Helder in het duingebied. Onderstaande luchtfoto's geven de ligging van het plangebied weer.

Figuur 1. Ligging plangebied, bron: Google Maps

Figuur 2a. Ligging plangebied, bron: Google Maps

Figuur 2b. Ligging plangebied, bron: Cyclo Media

Het perceel is kadastraal aangeduid met de nummers. 553, 649. 1756 en 1757. Het plangebied wordt omsloten door natuur dat de status van Natura 2000-gebied heeft. Aan de overzijde van de weg is recreatiegebied De Helderse Vallei gelegen.

1.3 Juridisch planologisch kader

1.4 Leeswijzer

Na de inleiding in dit hoofdstuk wordt in hoofdstuk 2 nader op het plan ingegaan. Relevant overheidsbeleid is daaropvolgend in hoofdstuk 3 uiteengezet. Een omschrijving van de omgevingsaspecten betreffende de planologische en milieukundige randvoorwaarden is opgenomen in hoofdstuk 4. Hoofdstuk 5 betreft de toelichting op de juridische vormgeving van het bestemmingsplan en de hiervoor te volgen procedure. Als laatste is in hoofdstuk 6 de (economische en maatschappelijke) uitvoerbaarheid uiteengezet. Bij dit bestemmingsplan zijn tevens enkele bijlagen opgenomen waarnaar in deze toelichting wordt verwezen.

2.1 Huidige situatie

Het plangebied is gelokaliseerd aan de westzijde van de Jan Verfailleweg 616. Deze weg loopt vanuit het ‘oude’ centrum van Den Helder, circa drie km ten noordwesten, naar Callantsoog dat ongeveer tien km ten zuiden van het plangebied ligt. Vanaf het plangebied loopt de weg nog circa 900 m in zuidwestelijke richting door voordat deze afbuigt richting het zuiden onder de naam 'de Zanddijk'. De Zanddijk was de oorspronkelijke naam voor de gehele weg, maar met de aanleg van de woonwijk Nieuw-Den Helder in de jaren '50 en '60 van de 20e eeuw, direct ten noordoosten van het plangebied, kreeg het noordelijk deel van de Zanddijk een nieuwe naam, de Jan Verfailleweg.

Het plangebied als zodanig bestaat uit de camping 'De Donkere Duinen'. De camping grenst aan de noord- en westzijde aan het natuurgebied met de gelijknamige naam. Aan het begin van de 20ste eeuw kocht de gemeente een deel van de voormalige Ooghduinen aan om het te herinrichten als bos. Dit duingebied werd toen al 'De Donkere Duinen' genoemd. In de daarop volgende jaren is het duingebied bebost. Camping 'De Donkere Duinen' is ook in die periode aangelegd.

Het huidige campingterrein heeft een oppervlakte van ca. 5,5 ha (48.935 m² en 6.524 m² . Het biedt plek aan tenten en caravans met de daarbij behorende gebouwen voor de voorzieningen. Het campingterrein bestaat uit open kampeerplekken die door brede heggen en bomenrijen van elkaar zijn gescheiden. Binnen het terrein bevinden zich vijf gebouwen voor de facilitaire voorzieningen van de camping. Bij de ingang van het terrein bevindt zich de receptie, in dit gebouw is tevens de bedrijfswoning van de campingeigenaar gevestigd.

2.2 Toekomstige situatie

Kontour Vastgoed beoogt een transformatie van de camping naar een hoogwaardig, natuurinclusief vakantiepark met daarop 35 luxe recreatiewoningen voor 8 tot 12 personen. De woningen kenmerken zich door een zeer hoge afwerkingskwaliteit en luxe. De natuur van het naastgelegen Natura 2000-gebied wordt doorgetrokken in het plangebied, zodat de monocultuur van de camping (gras, hagen) wordt omgezet naar meer biodiversiteit. De woningen staan als het ware in de natuur. Elke woning is voorzien van eigen parkeerplaatsen, luxe sanitaire en welness voorzieningen en een royaal ingerichte keuken. De indeling en inrichting van de woningen zijn onderling afwijkend zonder afbreuk te doen aan de uniforme uitstraling.

Op het park zijn geen voorzieningen gepland. Daaraan bestaat geen behoefte, gelet op de veelheid van nuttige voorzieningen in de directe omgeving van het park (zoals Restaurant De Helderse Vallei, Pfannkuchen & Steakhouse, De Pannenkoekenvallei en de Klimvallei) en het unieke serviceniveau wat door lokale ondernemers wordt geregeld via speciaal ontwikkelde parksoftware. Ook het centrum van Den Helder met veel horeca en culturele voorzieningen is vlot te bereiken per fiets met een afstand van ca. drie km. In de regio zijn ook enkele golfbanen te vinden. De totale oppervlakte van het terrein is ongeveer 5,5 ha. Daarmee komt de dichtheid uit op ongeveer zes woningen per hectare. Er zijn drie typen recreatiewoningen: acht persoons (tien stuks), tien persoons (15 stuks) en 12 (tien stuks). Het aantal bedden komt daarmee op 350.

Daarnaast wordt de huidige bedrijfswoning 'afgesplitst' van het recreatiepark. Nu deze woning geen functie meer heeft als bedrijfswoning wordt hier een reguliere woonbestemming voor opgenomen in dit bestemmingsplan.

2.3 Landschappelijke inpassing

De ontwikkelende partij, Kontour Vastgoed, hecht grote waarde aan de landschappelijke kwaliteit en -inpassing van het villapark. Haar voornemens over de parkinrichting zijn opgenomen in de studie 'Schetsontwerp villapark de Donkere Duinen' (Dijk en Co, bureau voor landschapsarchitectuur). De studie maakt als bijlage 2 deel uit van deze toelichting.

De studie laat zien dat de kwaliteiten van het omliggende landschap en van het terrein zelf volledig worden benut. De bestaande groenstructuren op het terrein worden omgevormd tot bosachtige zones en delen het terrein op. De bestaande vrijstaande bomen worden waar nodig aangevuld. Het terrein wordt geaccidenteerd aangelegd waardoor er lagere delen ontstaan waar het regenwater opgevangen wordt. Dit zorgt voor nieuwe natuurlijke kwaliteiten en variatie in het landschap. Deze zones sluiten aan op het omliggende natte grasland. In het bosachtige deel worden ook waterpartijen gesitueerd. Deze waterpartijen kunnen eventueel ook als zwemvijver functioneren. De bestaande heester/bosrand aan de noordoostzijde wordt gehandhaafd op enkele bomen na. De woningen worden zoveel mogelijk tegen de bosrand aan geplaatst zodat ze als het ware door het landschap opgenomen worden. De entree wordt iets verbreed. De wegen over het terrein worden ontworpen als ‘moderne’ karrensporen en worden zo ondergeschikt aan het landschap. Door deze ingrepen ontstaat er een harmonieus landschappelijk gebied waar de woningen en de infrastructuur op een natuurlijke manier in zijn opgenomen.

Figuur 4. Schets van de inrichting van het villapark

2.4 Beeldkwaliteit

Ook aan de kwaliteit van de toekomstige bebouwing stelt de ontwikkelende partij hoge eisen. Het beoogde eindbeeld is vastgelegd in het Beeldkwaliteitsplan 'De Donkere Duinen Den Helder 11.07.2023' (VdpArchitecten). Het Beeldkwaliteitsplan maakt als bijlage 1 deel uit van deze toelichting.

Het Beeldkwaliteitsplan neemt de karakteristieke en ruimtelijke eigenschappen van Den Helder als uitgangspunt voor de architectuur van de recreatiewoningen. Gekozen wordt voor een zachte overgang tussen het woonprogramma naar de prachtige omliggende natuur en tegelijkertijd voor geborgenheid ten behoeve van privacy naar mede-parkgebruikers. Voor meer detail wordt verwezen naar voornoemde Bijlage 1.

Beplantingen maken een wezenlijk deel uit van de beeldkwaliteit. De voorgenomen ingrepen met betrekking tot de beplanting, zowel nieuw als te handhaven, zijn opgenomen in het Beplantingsplan dat als Bijlage 2 deel uitmaakt van deze toelichting.

3.1 Rijksbeleid

3.2 Provinciaal beleid

3.3 Regionaal beleid

3.4 Gemeentelijk beleid

4.1 Erfgoed

De wettelijke basis voor het behoud van erfgoed is de Erfgoedwet. De kern van deze wet is dat, wanneer de bodem wordt verstoord, archeologische resten intact moeten blijven (in situ). Wanneer dit niet mogelijk is, worden archeologische resten opgegraven en elders bewaard (ex situ). Daarnaast dient ieder ruimtelijk plan vanwege de Modernisering Monumentenzorg (MoMo) een analyse van cultuurhistorische waarden van het plangebied te bevatten. Voor zover in een plangebied sprake is van erfgoed, dient vanwege voorgaande dan ook aangegeven te worden op welke wijze met cultuurhistorische waarden en in de grond aanwezige of te verwachten archeologie rekening wordt gehouden.

4.2 Ecologie

Bij elk ruimtelijk plan dient op grond van de bepalingen in de Wet natuurbescherming rekening te worden gehouden met de gebiedsbescherming en soortenbescherming. Een ruimtelijk plan mag geen significante gevolgen hebben voor een te beschermen gebied en/of soort.

Uitgebreide natuurtoets
Ruimtelijke plannen dienen te worden beoordeeld op uitvoerbaarheid, onder meer in relatie tot de natuurwetgeving. Zo dient te worden onderzocht of als gevolg van de uitvoering van het plan sprake is van effecten op wettelijk beschermde soorten flora en fauna en/of natuurgebieden (Natura 2000), alsook in het kader van houtopstanden. Om hierin inzicht te krijgen is een uitgebreide natuurtoets (Bijlage 7) uitgevoerd. Uit deze natuurtoets blijken de volgende conclusies en consequenties.

Kleine delen van het plangebied vallen binnen NNN. Het planvoornemen maakt geen bebouwing of bouwmogelijkheden mogelijk op de delen van het plan die binnen NNN vallen. In de meest rechterhoek van het plangebied wordt een klein deel van het groen binnen NNN verwijderd ten behoeve van de nieuwe inrichting van het terrein. De wezenlijke kenmerken en waarden van het NNN blijven hierbij in stand, het betreft geen kenmerkende bomen voor het gebied en de overige waarden worden versterkt door de toevoeging van nieuwe bosschage en groen aan het gebied.

Beschermde soorten
Op basis van het veldbezoek en de geraadpleegde bronnen is een voldoende beeld van beschermde soorten dieren en planten ontstaan. Uit het nader onderzoek komt naar voren dat als gevolg van de plannen in de aanlegfase negatieve effecten op rugstreeppad kunnen voorkomen. Voor rugstreeppad worden mitigerende maatregelen uitgewerkt in een activiteitenplan en wordt ontheffing Wnb aangevraagd.

Negatieve effecten op overig beschermde soorten kunnen worden uitgesloten, mits bij het aanbrengen van verlichting rekening wordt gehouden met de vliegroute van vleermuizen. Ook dient tijdens de aanlegfase rekening te worden gehouden met het broedseizoen van vogels, in die zin dat geen verstorende activiteiten worden uitgevoerd gedurende het broedseizoen.

Beschermde gebieden
Wnb beschermde gebieden
Op basis van de stikstofberekening blijkt dat geen vergunning van de Wnb nodig is voor de uitvoering van het plan (zie onderstaand bij Stikstof). Ten aanzien van het effect van recreatie op de instandhoudingsdoelstellingen van het nabijgelegen Natura 2000-gebied is een nadere analyse uitgevoerd naar de toename van het aantal recreanten als gevolg van het plan ten opzichte van het bestaande gebruik van het plangebied als camping. Op basis hiervan is bepaald dat geen negatieve effecten op habitattypen zijn te verwachten, bijvoorbeeld door betreding (mechanische effecten).

Beschermde gebieden in het kader van provinciaal ruimtelijk beleid
Er is voldoende beeld ontstaan van effecten op in het kader van provinciaal ruimtelijk beleid beschermde natuurgebieden. De ontwikkeling is niet in strijd met het provinciaal ruimtelijk natuurbeleid.

Stikstof
Een AERIUS- berekening moet uitwijzen of er negatieve effecten in het kader van de Wnb beschermde gebieden zullen optreden. Op basis daarvan kan worden bepaald of vervolgstappen nodig zijn, zoals het aanvragen van een vergunning van de Wnb. Op 9 augustus 2023 is door bureau BügelHajema de berekening stikstofdepositie voor onderhavig project uitgevoerd (bijlage 8). Het plan leidt in de aanleg- en gebruiksfase niet tot een toename van stikstofdepositie op stikstofgevoelige Natura 2000-gebieden die in het kader van de Wet natuurbescherming (Wnb) zijn beschermd. Hieraan ligt mede ten grondslag dat de inzet van bouwmaterieel niet afhankelijk is van een stroomaansluiting op de bouwlocatie. Bovendien gaat het om de bouw van recreatiewoningen waarvoor de inzet van zwaar materieel niet nodig is. Alleen de aanvoer van materiaal vindt plaats met vrachtauto's. Voor dit onderdeel van het project is dan ook geen vergunning van de Wnb nodig, hetgeen betekent dat het aspect stikstof redelijkerwijs aan de uitvoering van het planvoornemen niet in de weg staat.

Met betrekking tot de uitstoot van huisdieren zal in een robuuste, natuurlijke barrière voor mensen en honden worden voorzien die voorkomt dat honden het terrein verlaten.

Houtopstanden
De Wet natuurbescherming beschermt bos van minimaal tien are en bomenrijen van minimaal 21 bomen gelegen buiten de bebouwde kom (de zogenaamde 'houtopstanden'). Voordat een houtopstand die onder de Wnb valt, geveld kan worden, geldt er een meld- en herplantingsplicht van hetzelfde areaal bos binnen drie jaar na het kappen hiervan. Het planvoornemen ziet niet op de eventuele kap in een houtopstand groter dan tien are of in een bomenrij van minimaal 21 bomen. Gelet hierop is er geen sprake van een meld- en herplantingsplicht. Op het moment dat uit de nadere planuitwerking blijkt dat de kap groter is dan de gestelde eisen, zal voldaan moeten worden aan de meld- en herplantingsplicht.

Conclusie
Gelet op de onderzoeksresultaten staat het soortenbeschermingsregime uit de Wnb in redelijkheid niet in de weg aan de uitvoerbaarheid van het plan. Bij de verdere uitwerking dient in ieder geval bij het aanbrengen van verlichting rekening gehouden te worden met de vliegroute van vleermuizen en het leefgebied van de boommarter. Ook dient tijdens de aanlegfase rekening te worden gehouden met het broedseizoen van vogels (inclusief de Tapuit). Voorts blijkt uit het onderzoek dat door de stikstofdepositie geen negatief effect optreedt in het kader van de Wet natuurbescherming (Wnb) beschermde Natura 2000-gebieden. Uit de berekeningen blijkt wel een toename van de stikstofdepositie tijdens de aanleg en de gebruiksfase, maar door gebruikmaking van intern salderen is er per saldo geen toename. Een vergunning van de Wnb is in het kader van de stikstofdepositie dan ook niet nodig.

4.3 Externe veiligheid

Externe veiligheid gaat om het beperken van de kans op en het effect van een ernstig ongeval voor de omgeving door:

• het gebruik, de opslag en productie van gevaarlijke stoffen (inrichtingen);
• het transport van gevaarlijke stoffen (buisleidingen, wegen, waterwegen en spoorwegen);
• het gebruik van luchthavens.

Het externe veiligheidsbeleid richt zich op het beperken van de risico's voor de burger door bovengenoemde activiteiten. Hiertoe zijn risico's gekwantificeerd, namelijk door middel van het plaatsgebonden risico en het groepsrisico. Het Plaatsgebonden risico (PR) is de berekende kans per jaar, dat een persoon overlijdt als rechtstreeks gevolg van een ongeval bij een risicobron, aangenomen dat hij op die plaats permanent en onbeschermd verblijft. Het Groepsrisico (GR) is de kans dat een groep mensen overlijdt door een ongeval met gevaarlijke stoffen. Het GR moet worden gezien als een maat voor maatschappelijke ontwrichting.

Het externe veiligheidsbeleid is verankerd in diverse wet- en regelgeving. De volgende besluiten zijn relevant:

• 1. Besluit externe veiligheid inrichtingen (Bevi): met het Bevi zijn risiconormen voor externe veiligheid met betrekking tot bedrijven met gevaarlijke stoffen wettelijk vastgelegd.
• 2. Besluit externe veiligheid buisleidingen (Bevb): Op basis van het Bevb dienen plannen, vergelijkbaar met het Bevi, te worden getoetst aan de grens- en richtwaarde voor het PR en de oriëntatiewaarde voor het GR.
• 3. Wet basisnet: Het basisnet is een landelijk aangewezen netwerk voor het vervoer van gevaarlijke stoffen. Binnen bepaalde grenzen wordt dit vervoer over de weg, binnenwater en spoor gegarandeerd. Het basisnet heeft betrekking op de Rijksinfrastructuur: hoofdwegen (snelwegen), hoofdwaterwegen (binnenwateren) en hoofdspoorwegen (met enkele uitzonderingen daargelaten).
• 4. Besluit externe veiligheid transportroutes (Bevt): Voor ruimtelijke ordening in relatie tot de transportroutes is het Bevt opgesteld. Hierin zijn de regels voor de ruimtelijke ordening rondom het basisnet wettelijk vastgelegd.
• 5. Activiteitenbesluit milieubeheer (Activiteitenbesluit): Het Activiteitenbesluit en de daarbij behorende regeling is de opvolger van een groot aantal AMvB's. In het Activiteitenbesluit staan algemene regels voor verschillende milieuaspecten, zoals veiligheidsafstanden waaraan voldaan moet worden.

Toetsing
In het kader van het Interprovinciaal Overleg (IPO) is een zogenoemde risicokaart ontwikkeld. Op de risicokaart staan gegevens die met risico te maken hebben, zoals risicoveroorzakende bedrijven die gevaarlijke stoffen gebruiken, produceren of opslaan en ook het vervoer/transport van grote hoeveelheden gevaarlijke stoffen. Gevaarlijke stoffen zijn in dit geval stoffen die een schadelijke invloed hebben op de gezondheid en het milieu. Op de risicokaart worden tevens kwetsbare objecten getoond die extra aandacht verdienen in de buurt van risicobronnen. Dit zijn gebouwen waarin zich veel mensen kunnen bevinden en gebouwen waar niet-zelfredzame mensen aanwezig zijn (zieken, bejaarden, kinderen).

Om na te gaan of voor het planvoornemen ook aandachtspunten op het vlak van externe veiligheid aanwezig zijn, is de risicokaart geraadpleegd. Uit de risicokaart valt af te lezen dat in en in de nabijheid van het plangebied geen risicobronnen, transportroutes of buisleidingen zijn gelegen.

Figuur 10. Ligging plangebied ten opzichte van risicobronnen, bron: Risicokaart

Conclusie
Externe veiligheid vormt geen belemmering voor de uitvoerbaarheid van het plan.

4.4 Bodemkwaliteit

In het kader van een ontwikkeling of een herziening van een bestemmingsplan moet onderzocht worden welke gevolgen eventuele bodemverontreinigingen hebben voor de uitvoerbaarheid van het plan. De bodemkwaliteit kan namelijk een beperkende factor zijn voor de beoogde functie of de financiële haalbaarheid van het bestemmingsplan. Uitgangspunt ten aanzien van de bodemkwaliteit is dat deze bij nieuwe ruimtelijke ontwikkelingen zodanig goed moet zijn dat er geen risico's voor de volksgezondheid bestaan bij het gebruik van het plangebied voor wonen of een andere functie. Een nieuwe bestemming mag pas worden opgenomen als is aangetoond dat de bodem geschikt (of geschikt te maken) is voor de nieuwe of aangepaste bestemming.

Ter plaatse van locaties die verdacht worden van bodemverontreiniging, moet in ieder geval een verkennend bodemonderzoek worden uitgevoerd. In geval van verontreinigingen is de Wet bodembescherming (Wbb) van toepassing. Hierin is geregeld dat als ter plaatse van een plangebied ernstige verontreinigingen worden aangetroffen er sprake is van een saneringsgeval.

In opdracht van Kontour Vastgoed is er een verkennend bodem- (HB Adviesbureau, 11 juni 2021) en asbestonderzoek (HB Adviesbureau, 9 september 2021) uitgevoerd (bijlage 9 en bijlage 10). In het asbestonderzoeksrapport wordt het volgende geconcludeerd:

Uit de resultaten van het uitgevoerde onderzoek blijkt dat er vooralsnog geen beperkingen aanwezig zijn voor de voorgenomen herinrichtingswerkzaamheden van de locatie. Wel dient rekening te worden gehouden met een mogelijk verontreiniging met asbest in de eerste tien cm grond in de strook van 1 m langs de schuur met asbestverdachte dakbedekking.

Conclusie
Uit milieuhygiënisch oogpunt bestaan er geen belemmeringen voor de voorgenomen bestemmingswijziging.

4.5 Explosieven

Op basis van de NGE-Risicokaart van de gemeente Den Helder is het plangebied historisch niet verdacht op niet gesprongen explosieven.

Conclusie
Het aspect explosieven vormt geen belemmering voor de uitvoering van het project.

4.6 Waterparagraaf

Op grond van artikel 3.1.6 Besluit ruimtelijke ordening moeten ruimtelijke plannen zijn voorzien van een waterparagraaf. Hiervoor moet het proces van de watertoets worden doorlopen. Bij het watertoetsproces gaat het om het hele proces van vroegtijdig meedenken, informeren, adviseren, afwegen en uiteindelijk beoordelen van de waterhuishoudkundige aspecten in ruimtelijke plannen en besluiten.

Europees beleid
De Europese Kaderrichtlijn Water (2000/60/EG) is op 22 december 2000 in werking getreden en is bedoeld om in alle Europese wateren de waterkwaliteit chemisch en ecologisch verder te verbeteren. De Kaderrichtlijn Water omvat regelgeving ter bescherming van het binnenlandse oppervlaktewater, overgangswateren (waaronder estuaria worden verstaan), kustwateren en grondwater. Voor het uitwerken van de doelstellingen worden op (deel)stroomgebied plannen opgesteld. In deze (deel)stroomgebiedbeheersplannen staan de ambities en maatregelen beschreven voor de verschillende (deel)stroomgebieden. De ecologische ambities worden vooral op het niveau van de deelstroomgebieden bepaald.

Waterwet
In december 2009 is de nieuwe Waterwet van kracht geworden. Hierin zijn de watertaken van de gemeente opgenomen. Een gemeente is verplicht zorg te dragen voor de kwaliteit van het grondwater en afstromende hemelwater. In december 2009 is tevens het Nationaal Waterplan (NWP) door het kabinet vastgesteld. Het NWP beschrijft de maatregelen dien in de periode 2009- 2015 genomen moeten worden om Nederland ook voor de toekomstige generaties veilig en leefbaar te houden. Verder is hierin opgenomen hoe ook de kansen die water biedt te benutten.

Nationaal Waterplan 2016-2021
De minister van Infrastructuur en Milieu en de staatssecretaris van Economische Zaken hebben op 10 december 2015 het Nationaal Waterplan 2016-2021 vastgesteld. Het Nationaal Waterplan 2016-2021 is de opvolger van het Nationaal Waterplan 2009-2015 en vervangt dit plan én de partiële herzieningen hiervan (Wind op Zee buiten 12 nautische mijl en verankering rijksbeleid Deltabeslissingen). Op basis van de Waterwet is het Nationaal Waterplan voor de ruimtelijke aspecten tevens een structuurvisie. Het NWP is zelf bindend voor het Rijk. Het Rijk is in Nederland verantwoordelijk voor het hoofd-watersysteem. In het Nationaal Waterplan legt het Rijk onder meer de strategische doelen voor het waterbeheer vast. Rijkswaterstaat (RWS) neemt in het Beheer- en Ontwikkelplan voor de Rijkswateren (Bprw) de condities en maatregelen op voor het operationeel beheer om deze strategische doelen te bereiken. Het NWP is kader stellend voor het Bprw. Het kabinet vraagt andere overheden het NWP te vertalen in hun beleidsplannen. Het Nationaal Waterplan (NWP) bevat de hoofdlijnen van het nationaal waterbeleid en de daartoe behorende aspecten van het ruimtelijk beleid. Het kabinet actualiseert het waterbeleid op een aantal terreinen.

• Het beleid met betrekking tot waterveiligheid en zoetwater is met de vastgestelde deltabeslissingen in 2014 fundamenteel veranderd. Het rijksbeleid dat voortvloeit uit de voorstellen voor deze deltabeslissingen, is in 2014 met een tussentijdse wijziging verankerd in het Nationaal Waterplan 2009-2015 en opgenomen in dit nieuwe NationaalWaterplan voor de periode 2016–2021.
• De afgelopen jaren zijn over verschillende beleidsterreinen afspraken gemaakt die raakvlakken hebben met water, zoals afspraken over energie (Energie akkoord), natuur(Natuurvisie), internationale inzet en vernieuwde bestuurlijke verhoudingen (onder meer Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte, Bestuursakkoord Water en Deltaprogramma). Deze afspraken zijn verwerkt in dit Nationaal Waterplan. De betreffende beleidsdocumenten blijven van kracht.
• Met de vaststelling van dit NWP voldoet Nederland tevens aan de Europese eisen om actuele plannen en maatregelenprogramma's op te stellen volgens de KaderrichtlijnWater (KRW), de Richtlijn Overstromingsrisico's (ROR) en de Kaderrichtlijn Mariene Strategie (KRM).

Het onderhavige project is onderworpen aan de digitale watertoets van het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier. Het plan behelst de realisatie van 35 nieuwe recreatiewoningen. Deze woningen zorgen voor een verhardingstoename van meer dan 2.000 m² in het gebied. De keur schrijft voor dat voor verhardingstoenames van meer dan 2.000 m² die de grotere belasting op het watersysteem veroorzaken een planspecifiek compensatiepercentage uitgerekend moet worden, waar vervolgens compensatie voor aangelegd dient te worden. Echter, de plannen zoals omschreven in het bestemmingsplan, veroorzaken geen grotere belasting op het watersysteem, omdat er geen afwatering wordt aangelegd. Hierdoor loopt het water via de verharding de grond in en niet het watersysteem. De watertoets maakt als bijlage 11 deel uit van deze toelichting.

Kontour Vastgoed hanteert bij de inrichting van het terrein het principe dat zoveel mogelijk regenwater natuurlijk en rechtstreeks wordt geïnfiltreerd in de grond. Het regenwater vanaf de daken wordt meteen in de grond opgevangen. Dus geen regenpijpen langs de gevel en geen goten bij de dakrand. Het regenwater wordt dus ook niet op het riool aangesloten. Daarnaast wordt gewerkt met 'wadi's', zijnde greppels waar het regenwater wordt opgevangen bij extra regenval. Na de regenbuien stroomt het water dan langzaam weg.

Conclusie
Het project leidt niet tot effecten die strijdig zijn met de belangen van het Hoogheemraadschap.

4.7 Geluidhinder

De Wet geluidhinder (Wgh) is erop gericht om geluidhinder vanwege wegverkeerslawaai, spoorweglawaai en/of industrielawaai te voorkomen en te beperken. De Wgh bepaalt dat de 'geluidsbelasting' op gevels van woningen en andere geluidsgevoelige objecten niet hoger mag zijn dan een in de wet bepaalde norm die als voorkeursgrenswaarde wordt aangeduid. In veel gevallen is deze norm 48 dB.

Wegverkeerslawaai
In de wet is aangegeven wanneer een weg zoneplichtig is. Elke weg heeft in principe een zone, behoudens:

• wegen die gelegen zijn binnen een als woonerf aangeduid gebied;
• wegen waarvoor een maximum snelheid geldt van 30 km/uur.

Indien binnen een geluidzone nieuwe geluidgevoelige objecten, zoals woningen, worden gerealiseerd, moet door middel van akoestisch onderzoek worden vastgesteld of aan de grenswaarden uit de Wet geluidhinder wordt voldaan.

Met voorliggend bestemmingsplan worden geen nieuwe geluidsgevoelige objecten toegestaan. Recreatieve verblijfsaccommodaties zijn niet geluidsgevoelig in het kader van de Wet geluidhinder. Dit blijkt uit jurisprudentie:

• Vakantiewoningen die naar hun aard niet bestemd zijn voor bewoning in de zin van de Wet geluidhinder doch voor recreatief verblijf hoeven niet bij de besluitvorming te worden betrokken. ABRvS 30 mei 2000, nr.199901166/1,Geluid, september 2000.

Om na te gaan of er in de recreatiewoningen wel sprake is van een aanvaardbaar verblijfsklimaat is een akoestisch onderzoek uitgevoerd (bijlage 12) (BügelHajema, 21 januari 2022). Uit de berekeningen blijkt dat de te realiseren recreatiewoningen buiten de 48 dB geluidsbelasting-contour liggen. De ten hoogste toelaatbare geluidsbelasting van 48 dB wordt niet overschreden. Dit houdt in dat de te realiseren recreatiewoningen voldoen aan de eisen van de Wgh.

Voor de bedrijfswoning die in dit bestemmingsplan de bestemming 'Wonen', krijgt, geldt dat het gaat om een bestaande woning, die wat betreft de Wet geluidhinder wordt gezien als een geluidsgevoelig object. De Wet geluidhinder maakt namelijk geen onderscheid tussen een bedrijfswoning of burgerwoning wat betreft wegverkeerslawaai. Voor de Wet geluidhinder is dus sprake van een bestaande woning en is  dus geen sprake van toevoeging van een geluidsgevoelig object. De woonfunctie noch vorm van het gebouw veranderen. De woning kan daarom akoestisch buiten beschouwing worden gelaten.

Conclusie
Het aspect geluid levert geen belemmeringen op voor het bestemmingsplan.

4.8 Bedrijven- en milieuzonering

In het kader van een goede ruimtelijke ordening is de ruimtelijk-functionele afstemming tussen bedrijfsactiviteiten, voorzieningen en hindergevoelige functies (waaronder woningen) noodzakelijk. Bij deze afstemming kan gebruik worden gemaakt van de richtafstanden uit de basiszoneringslijst in de publicatie 'Bedrijven en milieuzonering' van de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) uit 2009. Een richtafstand wordt beschouwd als de minimale afstand waarbij onaanvaardbare milieuhinder als gevolg van bedrijfsactiviteiten (betreffende geluid, geur, stof en gevaar) redelijkerwijs kan worden uitgesloten. De genoemde afstanden in de VNG-publicatie zijn richtinggevend, maar met een goede motivering kan en mag hiervan worden afgeweken.

In de publicatie worden twee omgevingstypen onderscheiden, te weten een rustige woonwijk/buitengebied en gemengd gebied. In een rustige woonwijk dan wel het buitengebied is sprake van functiescheiding. Dit houdt in dat hinderveroorzakende en hindergevoelige functies niet direct naast elkaar voorkomen. In geval van een gemengd gebied, waar sprake is van functiemenging, kan echter worden gewerkt met een verkleinde richtafstand waarbij dat wel het geval is.

Rondom het plangebied ligt grotendeels natuur en aan de overzijde van de weg is eveneens de bestemming 'Recreatie' van kracht. Zoals aangegeven zijn de recreatiewoningen geen geluidsgevoelige objecten. Daarnaast geldt voor de voormalige bedrijfswoning dat er milieutechnisch geen sprake is van een nieuwe situatie.

Voor recreatieterreinen wordt milieucategorie 3.1 met een minimale aan te houden afstandsmaat van 50 m door de VNG aanbevolen (SBI-code 553: Kampeerterreinen, vakantiecentra, e.d. (met keuken)). Het plangebied heeft nu al de bestemming 'Recreatie' en ligt daarnaast op meer dan 50 m afstand van de bestaande woonwijken aan de noord-oostkant van het plangebied. Aan de zuidkant ligt een woonbestemming op een kortere afstand, ook hier geldt dat er sprake is van een bestaande situatie omdat de huidige camping in dezelfde milieucategorie valt.

Conclusie
Ten aanzien van het aspect bedrijfshinder is geen sprake van een nieuwe situatie en daarmee geen belemmering voor de voorgenomen bestemmingswijziging.

4.9 Luchtkwaliteit

In hoofdstuk 5 van de Wet milieubeheer (Wm) zijn de grenswaarden op het gebied van de luchtkwaliteit vastgelegd. Daarbij zijn in de ruimtelijke ordeningspraktijk vooral de grenswaarden voor stikstofdioxide (NO2), fijn stof (PM10) en zeer fijn stof (PM2,5) van belang. Grenswaarden ten aanzien van de jaargemiddelde concentratie betreffen 40 µg/m³ voor zowel NO2 als PM10 en 25 µg/m³ voor PM2,5. Projecten met een invloed van 'Niet In Betekenende Mate' (NIBM) op de luchtkwaliteit zijn verder vrijgesteld van toetsing aan de grenswaarden. Dit geldt op grond van de Regeling niet in betekenende mate bijdragen (luchtkwaliteitseisen) onder meer voor projecten die minder dan 3% van de (toekomstige) grenswaarde voor NO2 of PM10 bijdragen, wat overeenkomt met 1,2 µg/m³.

PM10 en PM2,5 zijn sterk gerelateerd, aangezien PM2,5 onderdeel uitmaakt van de emissie van PM10. Als aan PM10 wordt voldaan, mag daarom worden aangenomen dat ook de grenswaarde van PM2,5 niet wordt overschreden.

Met behulp van de NIBM-Tool is gekeken of er inderdaad sprake is van een NIBM-project. Hierbij is gebruik gemaakt van de NIBM-Tool 2021. Er is uitgegaan van een worst-case scenario waarbij alleen is gerekend met de toekomstige verkeersgeneratie van het recreatiepark zonder aftrek van de verkeersgeneratie van de bestaande camping. Uit onderstaande berekening blijkt dat de bijdrage van het extra verkeer van niet betekende mate is.

Figuur 11. Tabel Luchtkwaliteit

Conclusie
Op grond van voorgaande kan worden geconcludeerd dat luchtkwaliteit geen belemmering vormt voor de uitvoerbaarheid van het planvoornemen van dit bestemmingsplan.

4.10 Verkeer en parkeren

Verkeer

In de huidige situatie is er al sprake van een verkeersaantrekkende werking. De camping had de afgelopen jaren het volgende aantal bezoekers / gebruikers:

• 2019 11.764
• 2020 9.146
• 2021 8.873

Hierbij kan redelijkerwijs uitgegaan worden van twee verkeersbewegingen licht verkeer per overnachting. Dit levert gemiddeld genomen 19.855 verkeersbewegingen per jaar op. Omdat de camping maar een beperkt aantal maanden (van mei t/m augustus) per jaar open is ligt de piek van deze verkeersbewegingen in de zomer. Als het aantal verkeersbewegingen per jaar wordt gedeeld door 123 dagen (vier maanden) levert dit 161 verkeersbewegingen per etmaal op.

In de nieuwe situatie zal er sprake zijn van 35 recreatiewoningen. Deze generen naar verwachting 147 verkeersbewegingen per etmaal. Het park zal voor 60% van de tijd bezet zijn. Per etmaal moet in dat geval rekening worden gehouden met, naar boven afgerond, 89 verkeersbewegingen per etmaal. Dit is een afname ten opzichte van de huidige situatie. Het totaal aantal verkeersbewegingen per jaar zal toenemen, echter dit verspreidt zich over het gehele jaar.

Parkeren
In het paraplubestemmingsplan 'Parkeren 2021' wordt voor het parkeerbeleid van de gemeente verwezen naar het parkeerbeleid, zoals dat is vastgelegd in de Nota parkeernormen Den Helder. In de Nota parkeernormen zijn parkeernormen opgenomen voor nieuwe situaties - nieuwbouw, verbouw of functiewijziging - om te bepalen of sprake is van voldoende parkeergelegenheid. Een parkeernorm is het aantal parkeerplaatsen dat de ontwikkelaar bij een verbouw- of bouwproject, waarvoor een omgevingsvergunning is vereist, (op eigen terrein) moet realiseren, om bewoners of gebruikers voldoende parkeerruimte te bieden. Voor elk type ontwikkeling geldt een andere norm. Op basis van de parkeernorm wordt de parkeereis berekend: het exacte aantal aan te leggen parkeerplaatsen bij een ontwikkeling. Het uitgangspunt is dat parkeren op het eigen terrein wordt opgelost. In de nota is sprake van zowel groepsaccommodaties als bungalowpark. Gelet op de aard van het project ligt het voor de hand om aan te sluiten bij de parkeernormen voor bungalowpark. Deze is 1,5.

In het ontwerp van het recreatiepark is voor parkeren uitgegaan van het volgende:

• 8 persoons recreatiewoning: 2 parkeerplekken; 10 stuks is in totaal 20 parkeerplaatsen.
• 10 persoons recreatiewoning: 3 parkeerplekken; 15 stuks is in totaal 45 parkeerplaatsen.
• 12 persoons recreatiewoning: 4 parkeerplekken; 10 stuks is in totaal 40 parkeerplekken.

De parkeerplekken worden zo dicht mogelijk bij de recreatiewoning en verlaagd ten opzichte van het maaiveld gerealiseerd.

In totaal 105 parkeerplaatsen met een gemiddelde parkeernorm van 3 parkeerplaatsen per recreatiewoning.

Conclusie
Het aspect verkeer en parkeren levert geen belemmering op voor het bestemmingsplan.

4.11 Duurzaamheid

Met de Structuurvisie Den Helder 2025 wordt beoogd sturing te geven aan, en samenhang aan te brengen in, de gewenste ruimtelijke ontwikkelingen in de periode tot 2025. De visie van de gemeente met betrekking tot duurzaamheid voor nieuwbouw is dat ingezet wordt op duurzaam bouwen door de best beproefde technieken op het gebied van materiaalgebruik en duurzame energievoorziening op grote schaal toe te passen.

Het onderhavige project sluit aan op deze doelstelling door maximaal in te zetten op het gebruik van energiebesparende technieken en de inzet van toekomstbestendige middelen. Dit ziet onder meer op het realiseren van hoge isolatiewaarden van de recreatiewoningen (BENG), het gebruik van duurzame bouwmaterialen en de toepassing van grijs water voor toiletspoeling. Daarnaast zullen de woningen worden voorzien van zonnepanelen voor de opwekking van de energiebehoefte. Duurzaamheid heeft tevens betrekking op de mate waarin de nieuwe ontwikkeling zich verhoudt tot de bestaande waarden, waaronder natuur, landschap en ecologie. De opzet van het project is om recreatie te laten fungeren als 'gast' in het projectgebied. Dit betekent een zekere ondergeschiktheid ten opzichte van de omgeving. Het Beeldkwaliteitplan brengt dit streven in woord en beeld tot uitdrukking. Heel praktisch wordt de positie van recreatie als 'gast' in het gebied vormgegeven door een daadwerkelijke natuur-inclusieve aanpak van het ontwerp, de inrichting, het beheer en gebruik van het terrein. Daartoe wordt een externe ecoloog ingeschakeld die bij elk van de genoemde fasen van het project wordt betrokken. De ecoloog wordt geraadpleegd voor het creëren van optimale nestgelegenheden voor vogels en insecten in de buitenruimte, zowel ontwerpend, technisch als begeleidend. De ecoloog richt zich met betrekking tot de recreatiewoningen in ieder geval op de volgende doelen:

• nestkastvoorzieningen voor o.a. gierzwaluwen en vleermuizen;
• groene erfafscheidingen voor een zachte overgang van privé naar openbaar;
• begroeiing van pergola's voor een natuurlijke zonwering;
• toepassing van insectenvriendelijk bouwmateriaal (bijv. Bee-bricks).

Wat betreft het landschap richt de ecoloog zich – niet uitputtend - op:

• k. aanleg van een struinpad als vergroende ader door het boslandschap;
• l. het aanbrengen van een hoge diversiteit aan flora op de hellingen;
• m. aanleg van fruitbomen en -heesters;
• n. een vogelbosje;
• o. diverse onderbegroeiingen ter bevordering van de biodiversiteit;
• p. toepassing van inheemse beplantingssortimenten;
• q. aanleg van natuurvriendelijke oevers;
• r. CO² opslag in solitaire bomen.

De hier opgesomde natuurinclusieve maatregelen worden juridisch geborgd via de anterieure overeenkomst.

Conclusie
Het project is in overeenstemming met de duurzaamheidsambities van de gemeente.

4.12 M.e.r.-verantwoording

Een plan-m.e.r. is een in de Wet milieubeheer (Wm) vastgelegde procedure waarmee voor de m.e.r.-(beoordelings)plichtige onderdelen van een ruimtelijk plan de milieugevolgen op basis van een zekere bandbreedte worden beoordeeld. Op die manier krijgt milieu een volwaardige rol in de afweging van belangen. De drempelwaarden waarbij deze verplichting aan de orde is, zijn vastgelegd in de D-lijst van het Besluit milieueffectrapportage (Besluit m.e.r.).

Onderzoek
Op het planvoornemen is de drempelwaarde voor stedelijke ontwikkeling, D11.2 uit de D-lijst van het Besluit m.e.r., van toepassing.

Figuur 12. Onderdeel D (categorie D. 11.2) van bijlage II van het Besluit m.e.r.

De drempelwaarde wordt met de ontwikkeling uit dit bestemmingsplan niet overschreden. Conform het gewijzigde Besluit m.e.r. dient voor activiteiten die wel in de D-lijst zijn opgenomen, maar niet aan de daar genoemde drempelwaarden voldoen, een toets aan 'Bijlage III van de Europese richtlijn milieubeoordeling projecten' te worden uitgevoerd, een zogenaamde vormvrije m.e.r.-beoordeling. Aard, omvang en ligging zijn begrippen die bij deze beoordeling centraal staan.

In onderstaande tabel worden de mogelijke milieueffecten behandeld. Eerst wordt een beschrijving gegeven van de kenmerken van de activiteit en de plaats van de activiteit. Vervolgens wordt ingegaan op de kenmerken van de gevolgen van de activiteit. Hierbij wordt gekeken of er mogelijk (belangrijke) nadelige milieugevolgen ontstaan en of er mitigerende maatregelen kunnen worden genomen om eventueel het milieueffect te verminderen of teniet te doen.

Conclusie
Gezien de te verwachten effecten kan worden geconcludeerd dat het gezien de aard van de activiteit en de zorgvuldigheid waarmee het plan kan worden ingepast en gerealiseerd, uitgesloten is dat de activiteit belangrijke nadelige gevolgen met zich mee zal brengen voor het milieu. Omdat er geen sprake is van relevante effecten, zijn er geen redenen gezien die het doorlopen van een m.e.r.- procedure zinvol maken. Nadere analyse in een MER/m.e.r.-beoordeling is niet noodzakelijk. B en W hebben hiertoe een separaat besluit genomen.

5.1 Toelichting op het juridische systeem

Het bestemmingsplan bestaat uit de regels en een verbeelding met daarbij een toelichting. De regels bevatten het juridisch instrumentarium voor het regelen van het gebruik van de gronden en gebouwen en bepalingen over de toegelaten bebouwing. De verbeelding heeft een ondersteunende rol voor de toepassing van de regels doordat het de bestemmingen visualiseert. Op de elektronische verbeelding en de analoge weergave hiervan worden de bestemmingen weergegeven, met daarbij harde randvoorwaarden. De elektronische verbeelding vormt samen met de regels het voor burgers bindende onderdeel van het bestemmingsplan.

De toelichting heeft geen bindende werking en maakt juridisch ook geen onderdeel uit van het bestemmingsplan. Wel heeft de toelichting een belangrijke functie bij de weergave en onderbouwing van het plan en ook bij de uitleg van bepaalde bestemmingen en regels.

5.2 Regels

6.1 Economische uitvoerbaarheid

De Wet ruimtelijke ordening maakt het vaststellen van een exploitatieplan verplicht voor een aantal bouwactiviteiten, wanneer de bouw planologisch mogelijk wordt gemaakt in een bestemmingsplan. Deze verplichting is niet aan de orde indien anderszins in het verhalen van de kosten is voorzien. Daarvan is sprake. Met de grondeigenaar is een anterieure overeenkomst gesloten die voorziet in het vergoeden van door de gemeente te maken kosten.

6.2 Maatschappelijke uitvoerbaarheid

Het voorontwerp van het bestemmingsplan "Donkere Duinen Jan Verfailleweg" heeft op grond van de gemeentelijke inspraakverordening vanaf 24 oktober 2022 gedurende zes weken ter inzage gelegen. Het plan lag in analoge (papieren) vorm ter inzage bij het Klantcontactcentrum in het stadhuis aan de Kerkgracht 1 te Den Helder. Het plan was in digitale vorm (PDF formaat) te raadplegen via de gemeentelijke website en daarnaast via RO-online. Tijdens deze termijn kon een ieder schriftelijk dan wel mondeling inspraakreacties naar voren brengen.

Gelijktijdig met deze inspraakprocedure is de wettelijk voorgeschreven vooroverlegprocedure gevoerd met diensten en instanties, welke een belang bij het plan hebben. In dit kader is het voorontwerp aan diverse partners toegezonden met verzoek om advies. De Nota Inspraak en vooroverleg bevat de weergave van deze informatieronde. Ze maakt als Bijlage 13 deel uit van deze toelichting.